Een moeizaam gesprek
12/06/2014 Datingcoach IrmaDATINGKWESTIES
Ongemakkelijk
Het zweet stond hem in de handen. Het was zijn eerste date met Marie, een mooie blondine. Hij had een redelijk chique restaurant uitgekozen, een nieuwe outfit aangeschaft en was naar de kapper geweest. Zij zag eruit alsof ze in een spijkerbroek van tien jaar oud liep. Bovendien had ze een simpele tuniek aan en haar haar in een staart naar achteren gebonden. In plaats van een handtas droeg ze een juten tasje bij zich. Hij kon niet goed zien of dat tasje van de wereldwinkel was of van een schoenenzaak, zo verbleekt was het. Toch was hij degene die zich ongemakkelijk voelde.
Ze keek hem uitdagend aan en weigerde het hem gemakkelijk te maken. Waarover moest hij praten? Hij wist echt niet wat hij moest zeggen. "Dit is wel een gezellig restaurant", mompelde hij na een lange stilte. Ze keek hem aan, glimlachte en zei: "zeker."
"Ook leuk dat ze echte bloemen op de vaas hebben gezet en een kaarsje aangestoken."
Hij was blij dat hij weer een zin had gesproken. Opnieuw keek ze hem lachend aan en antwoordde: "ja."
Afgezaagd
Gelukkig kwam er een ober en konden ze in elk geval het menu bekijken en een drankje bestellen. Misschien zou ze zelf beginnen te praten. Zou hij haar vragen wat ze lekker vond of was dat te afgezaagd? Ze had echter haar gezicht achter de kaart verborgen en de moed zonk hem in de schoenen. Het leek hem niet verstandig om over zijn ex te beginnen. Over zijn werk beginnen leek hem wat egocentrisch. Het weer was natuurlijk weer te saai. Misschien moest hij haar iets over haar werk vragen.
"Wat doe jij, jij, ei, eigenlijk?", stotterde hij.
"Ik zoek een lekker gerecht uit", zei ze opnieuw met een glimlach en ze liet de kaart een beetje zakken zodat hij net haar twee mooie groene ogen kon zien. Die keken lachend, maar ook een tikkeltje spottend.
"Ik bedoel in het dagelijks leven", verduidelijkte hij. Ze begon luid te lachen. Hij voelde zich inmiddels redelijk ellendig.
"Typisch Nederlands", antwoordde ze. "Mensen vragen altijd naar wat je doet in plaats van wie je bent. En als mensen vragen wie je bent, dan antwoordt de ander vaak wat hij of zij doet."
Hij begreep wel wat ze bedoelde, maar wist echt niet meer wat hij met de situatie aan moest. Het leek alsof ze hem aan het uittesten was. Hij voelde zich steeds onzekerder worden.
Voor de hand liggend
Het lag voor de hand om haar nu te vragen wie ze was, maar misschien zou ze hem dan weer spottend aankijken. Misschien was het een goed idee om juist enthousiast over zijn werk te gaan praten. Wellicht zou hij kunnen zeggen dat hij van zijn hobby zijn werk gemaakt had. Of zou ze dan tegenwerpen dat hij te erg met 'doen' in plaats van 'zijn' bezig zou zijn. Was ze zo'n vrouw die aan mindfulness deed? Daar was zijn ex ook mee bezig.
"Ze vond hem echter zo oninteressant dat praten over zijn ex geen jaloezie veroorzaakte"
Ineens flapte hij eruit "mijn ex hield zich met mindfulness bezig. Ze wilde zich zen voelen. Ze ging zelfs naar een cursus. Daar moest ze een rozijn op eten. Dat moest twintig minuten duren."
Ineens gingen haar wenkbrauwen omhoog. Ze keek hem geschrokken aan. Hij realiseerde zich dat ze wellicht bang was dat hij nog niet over zijn ex heen was. Ze vond hem echter zo oninteressant dat praten over zijn ex geen jaloezie veroorzaakte, want ze zei "jij hebt die cursus toch niet gedaan. We gaan hier toch niet uren zitten eten omdat de essentie van elk hapje geproefd moet worden?"
Hij realiseerde zich op dat moment dat zijn kansen verkeken waren.
Reacties
"Wat een situatie... Daarom ben ik ook voor eerst even een tijdje mailen, zodat je weet wat de ander doet, interessant vindt, zijn/haar humor kent. Stuur wat foto`s met de mails mee, zodat je al kunt zien hoe de ander er bij loopt, welke omgeving, etc. Niet alleen wat er geschreven wordt, maar ook wat weggelaten wordt en vooral ook hoe het geschreven is, geeft veel info!. En ook de mate van interactie (dus echte communicatie) zegt veel. Je zult ze de kost moeten geven, die zeggen communicatie zo belangrijk te vinden, maar niet eens inhoudelijk op jouw mail reageren, maar alleen over zich zelf praten/schrijven!"
- Lapje1
Er wordt op datingsites en daarbuiten heel vaak gepraat over 'de klik' die er moet zijn tussen twee mensen. Ik krijg de indruk dat heel veel mensen inwendig vertrouwen op hun eigen vermogen om die 'klik' te voelen. Het is zelfs waarschijnlijk dat wel-of-geen-klik veel zwaarder weegt dan alle matchinginformatie bij elkaar. Maar wat is nou die klik? Wie kan beschrijven wat klik nou precies is? Zijn er dan onderliggende, verborgen, niet uitgesproken eigenschappen in een persoon die bijdragen aan wel/geen klik? Ik heb zelf diep nagedacht over wat ik zou moeten opschrijven over wat bij mij een klik teweeg zou brengen, en eerlijk gezegd kwam ik er niet uit. Ik heb jaren geleden een artikel gelezen in Freundin, waarin uitgelegd werd waardoor verliefdheid veroorzaakt wordt: ieder mens heeft een inwendig beeld van de ideaalpersoon die bij hem/haar past en naarmate een persoon die je ontmoet daar meer overeenstemming mee vertoont, kom je dichter bij een verliefdheid.
- Stapel