Hoe denken jullie over vriendschap met een ex-geliefde?
22/07/2021 Redactie (Anne)LEDENVRAAG
Reacties
"Ik ben zelf zo iemand die een vriendschappelijke relatie met zijn ex heeft (en geloof mij: dat is het en meer zal het ook nooit worden, maar dat ter zijde).
De verschillende vrouwen die ik tot nu toe gedatet heb, gaan daar verschillend mee om. Van enerzijds een complete (onbespreekbare) afwijzing tot anderzijds een erg positieve waardering en acceptatie (en allerlei varianten daartussen).
Mijn ex heeft inmiddels sinds drie jaar een nieuwe relatie. Ook hij had er in het begin moeite mee, m.n. met het feit dat ik meer van mijn ex af wist dan hij. Maar dat zegt niets over de emotionele binding, die is zij namelijk met hem aangegaan. Ik accepteer dat hij voor haar belangrijker is dan ik, hij accepteert dat ik een verleden met haar heb. De relatie is inmiddels dusdanig goed dat we soms bij elkaar komen eten, en daar blijft het bij.
Het durven accepteren (of juist niet) dat een ex in iemands leven is, zegt iets over die ander, niet over mij. In beide gevallen blijf ik namelijk dezelfde persoon.
En wanneer het andersom zou zijn?
Dan sta ik daar hetzelfde in: ik zal moeten accepteren dat hij haar beter kent, dat ze een verleden hebben; hij zal moeten accepteren dat ze nu bij mij is."
- Felix21
"Ik word daar erg onzeker van. Het komt voor dat exen vrienden met elkaar blijven, maar dan heb ik het gevoel dat ze toch nog niet klaar met elkaar zijn. En waarschijnlijk ook nog niet toe aan een nieuwe verbintenis waar ze voor honderd procent voor kunnen gaan. Ik haak dan af."
- Anoniem
"Ex vind ik een rotwoord, zeker voor de lieve moeder van mijn/onze kinderen. We zijn niet meer samen, maar gescheiden. Daarvoor kwam vriendschap in de plaats. Zorg voor de kinderen en voor elkaar. Heel natuurlijk, maar nooit op weg naar wat ooit was. Dat is weg. Wie hoort dat wij elkaar zo respectvol behandelen, reageert al snel met complimenten. Niet nodig, want dit is ons normaal. En dit alles neemt geen ruimte weg, levert geen schaduw voor een nieuwe relatie. Wij gunnen elkaar het beste. Ik ben blij dat het zo mocht worden. Mijn relaties hierna hadden geen vraagtekens daarbij. Ben daarvoor ook een te open boek. Wie dit niet vertrouwt, kan ik niet helpen."
- Thijs20
"In een nieuwe relatie, vergezeld van een ex in vriendschap, spelen drie personen mee: de twee nieuwe geliefden en de ex. Drie personen, drie mensen met een eigen historie die waarschijnlijk hun eigen beeld, ervaringen, opvattingen hebben over het begrip vriendschap en wat dat precies en concreet inhoudt. Met andere woorden: verstaan al de drie hetzelfde onder het begrip vriendschap? Bij de start van de relatie, maar ook gaandeweg? Zegt de nieuwe partner misschien ja om de pas gestarte relatie overeind te houden? Zal de vriendschap niet veranderen naarmate de relatie zich ontwikkelt?
De vragen geven aan dat er niet simpelweg positieve of negatieve ervaringen zijn, maar dat die een achtergrond hebben. Het vraagt van alle betrokkenen een open houding en het gesprek er over durven en willen voeren."
- Oblaat
"Het kán, maar is bijzonder zeldzaam."
- Anoniem
"Omdat ik zelf vriendschappelijke omgang heb met exen - en denk dat daar geen bedreiging van uitgaat - vind ik dat in het omgekeerde geval ook heel acceptabel. Het kan zelfs heel interessant zijn om zo iemand te ontmoeten. Maar wij zijn dan ook niet zo jong meer en kunnen wellicht beter inschatten of er niet een valse hoop of verwachting wordt gewekt. Zorgvuldigheid vereist om hiervoor te waken. Uit eigen ervaring moet ik zeggen dat ik het ook weleens fout heb ingeschat, met onnodig verdriet tot gevolg. Omgang met exen is, kortom, niet geheel zonder risico. Het kan geen kwaad om af en toe duidelijk naar elkaar uit te spreken wat de aard van de relatie is."
- Verrekijker
"In het verleden een koffie date gehad met op het eerste gezicht best aardige man, tot dat hij vertelde dat hij 3x per jaar met zijn ex vrouw op vakantie gaat, want dat vindt zij zo leuk, of ik dat geen probleem vond, en of ik niet jaloers ben. Heb geantwoord dat ik noch hem, noch zijn ex ken, dus jaloers ben ik niet, ik benijd hem niet. Maar dat ik het bij deze ene ontmoeting liet, en gaf aan dat hij maar goed moest nadenken of hij überhaupt een relatie aan wilde gaan met een andere vrouw. Heb hem het allerbeste gewenst! Mijns inziens ga je niet voor niets scheiden, maar nog gezellig met je ex van alles te ondernemen daar pas ik voor!"
- Honest
"Ex wel of niet in beeld, het is altijd belangrijk om te checken of dat hoofdstuk écht afgesloten is bij je nieuwe liefde (én bij jezelf!!). Als dat echt zo is, heb ik er geen probleem mee als er een vriendschap is ontstaan. Maar ik heb té vaak meegemaakt dat een oude relatie nog niet echt afgesloten was en diegene vooral uit was op afleiding (of indirect, de ex jaloers maken). En dat kan ook als de ex niet meer in beeld is."
- Miki
Wanneer je net als ik weduwnaar bent, is er geen sprake van afronden, maar wordt je partner uit je leven weggerukt. Na verloop van tijd geef je het een plek en ben je weer toe aan een nieuwe liefde, niet gehinderd door de aanwezigheid van een partner uit het verleden. Ik kan niet oordelen over gescheiden mensen, omdat ik nooit een scheiding heb meegemaakt. Ik kan mij wel indenken dat je, zeker als er kinderen in beeld zijn, een goede verstandhouding met je ex blijft houden. Voor de kinderen is dat natuurlijk ook prettig. Maar dat je vrienden blijft kan ik mij niet zo goed voorstellen. Dat is toch iets anders lijkt mij. Ik heb ooit een vrouw horen zeggen dat haar ex haar nog zo dierbaar was. Dan denk ik: je hebt lief en leed (incl. het bed) samen gedeeld, maar het is op de een of andere manier misgegaan. Hoe kan zo iemand je dan nog dierbaar zijn? Dan heb je het denk ik niet goed achter je gelaten en ben je ook nog niet toe aan een nieuwe relatie. Als dat 'dierbare' gevoel wederzijds is, moeten ze maar zo snel mogelijk weer bij elkaar kruipen. Wat dat betreft is het simpeler bij een weduwe/weduwnaar. Uiteraard is de overleden partner je nog steeds dierbaar, maar hij/zij is er niet meer en dat geeft voor de nieuwe partner meer zekerheid denk ik."
- paul49
"Wanneer er kinderen bij de scheiding betrokken zijn, is het van belang dat je 'on speaking terms' uit elkaar gaat, zodat de kinderen een gevoel van veiligheid houden in de nieuw ontstane situatie. Mede daarom heb ik met mijn ex-man enkele relatietherapie sessies gehad. Dat had tot gevolg dat het duidelijk werd dat ons huwelijk niet te redden was, maar dat we in die situatie wél naar elkaar konden luisteren en begrip voor elkaar konden opbrengen. Van daaruit ontstond dialoog en op basis daarvan hebben we alles voor de kinderen en indirect ook voor ons zelf zo goed mogelijk geregeld. Het wederzijds respect is hierdoor weer gegroeid en kunnen we bij ontmoetingen, die voorkomen als één van de kinderen jarig is of een diploma heeft gehaald, vriendschappelijk met elkaar omgaan en kunnen we als vanouds zorgen en vragen omtrent de kinderen met elkaar delen. Inmiddels heeft mijn ex een nieuwe vrouw en een nieuw gezin en is het ook zo dat hij zijn zorgen, vragen en plezier over hen met mij deelt. Het zijn een broertje en zusje van mijn kinderen, nietwaar! Ik weet zeker dat mijn kinderen zich veilig voelen in de ontstane situatie en geen last hebben van een loyaliteitsconflict en dat is me heel dierbaar. Dus een vriendschap met je ex; ja dat kan! Respect, vertrouwen en openheid naar alle zijden liggen aan de basis daarvan."
- Lavinia
"Ik wil absoluut geen relatie met iemand die omringd is door ex vriendinnen en vriendinnen. Ik heb dat een keer meegemaakt en werd er net als 'Anoniem' erg onzeker van. Ik begrijp ook nooit waarom die exen en vriendinnen zo'n man uit respect niet loslaten als hij een nieuwe vriendin heeft. Ik zeg altijd uit is uit. Exen en vriendinnen zijn nooit leuk voor een nieuwe partner. Het oude spreekwoord 'wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet', is hier van toepassing. Als een man veel vriendinnen heeft, denk ik altijd, waarom wil geen van die vriendinnen een relatie met hem? Er is wel één uitzondering en dat betreft zijn relatie met de moeder van zijn kinderen. Vanwege de kinderen kan dat natuurlijk niet anders."
- Barber
"Ik ben groot voorstander van open communicatie. Daar waar gevoelens onzeker zijn, leg ze dan op tafel. In alle vriendelijkheid. Vertrouwen is essentieel, weten dat je partner volledig open en eerlijk is ten aanzien van de gevoelens, die nog wel/of niet een rol spelen. Aannames en invullingen gaan in dit soort situaties mijns inziens nieuwe liefdes- relaties doen mislukken. Gevoelens van wantrouwen idem, wrok en een vorm van boosheid, idem dito. Het is wel moeilijke materie, en te hanteren? zeker wel! . En als allen open kaart spelen, dan lijkt me dat het belangrijkst. Ik heb wel ervaring met een ongewenste driehoeksverhouding. Dat schaadde het vertrouwen en er werd gelogen. Ik vermoed dat daarin bij velen die angst ligt, dat jou dat overkomt."
- Rine
"Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Vrouwen zien het toch vaak als een soort voorwaarde dat je hun ex erbij neemt, omdat die de auto repareert of nog handig is met hen vervoeren. Als man heb je er eigenlijk weinig over te zeggen of je het goed vindt of niet. Als je het niet goed vindt, komt er geen relatie, als je het wel goed vindt en ze rotzooien wat af ben je bedankt. Je weet niet precies wat er wel en niet gebeurd. Vertrouwen daar draait alles om, maar elke dag met het idee gaan lopen dat je partner misschien bij een ex zit. Ik weet het niet.
Het vraagt ook om wederzijds goedvinden. Als jij het goed vindt dat je partner omgaat met een ex zal hij/zij dat ook goed moeten vinden van jou. En dat is dus niet altijd zo.
Aan de andere kant verbreek je niet zomaar even een band van jaren. Het is een heel lastig onderwerp.
Het hangt er ook vanaf wat voor type contact of vriendschap het is. Als het alleen wat telefoontjes zijn kan het misschien nog. Als het meer wordt kan dat al vervelend zijn."
- Invicta
"Met de vader van mn kinderen heb ik normaal contact op een manier die ook voor onze zoons prettig is. Met een korte liefde heb ik een broer/zus-vriendschap. We zien elkaar niet vaak, want hij is wat verder weg gaan wonen dan handig, maar we appen en bellen af en toe en als er iets is (op praktisch gebied) weten we elkaar te vinden. Het is een ruwe bolster, dus mijn liefdesleven en tegenvallers bespreek ik nauwelijks met hem. Met de voorlaatste ex wilde ik best een vriendschap proberen na verwerking verdriet, maar hij vergriept alles, dus dat heb ik afgekapt. En mijn laatste vriendje, vlgs. wie ik 'alle boxen aantikte' die hij zocht in een vrouw, negeert me. Ik was hier graag vrienden mee gebleven, maar hij schaamt zich voor de situatie die is ontstaan. Na diverse pogingen hem te vertellen dat dat niet hoeft, ben ik er klaar mee. Ik heb niet zo'n moeite met vriendschappen met ex-en. Zolang het maar eerlijk en in openheid is. En duidelijk dat er geen kans meer is dat ze weer bij elkaar komen. Het draait om vertrouwen. Dat heb ik tot het tegendeel bewezen is. Ik wil echter niet dat een ex een grote rol in de relatie blijft spelen en zich bemoeit met de relatie. Contact met en over de kinderen is natuurlijk een ander verhaal."
- AsjeJ
"Met een aantal van mijn exen heb ik nog steeds contact en een aantal niet. Vaak ligt het eraan hoe je uit elkaar bent gegaan, maar het zijn nog steeds mijn exen en dat is/was niet zonder reden. In iedere gesprek krijg je toch vaak ergens weer de bevestiging waarom het je ex is en dat ook altijd zal blijven! Wel vind ik dat je het hierover al vroeg in een nieuwe relatie het hierover moet hebben. Het er over hebben en er niet geheimzinnig over doen haalt vaak al een hoop wantrouwen bij de ander weg. Van mij mochten ze elkaar ook gewoon ontmoeten. Openheid en eerlijkheid."
- Debbyp
"Drie jaar geleden heb ik mijn relatie na 13 jaar beëindigd. Van beide kanten was er veel verdriet, we hebben elkaar 8 maanden niet gezien tot we elkaar bij toeval tegenkwamen en ik hem uitnodigde voor een kop koffie. Inmiddels hebben we een fijne vriendschap ontwikkeld en nee.... geen van beiden willen we elkaar terug als partner, we hebben het nu veel leuker samen! Het is vertrouwd, je hebt aan een half woord genoeg en voelt je 'veilig' genoeg om volledig jezelf te zijn. De dingen waar ik me zo aan stoorde en vice versa, kunnen we makkelijker bij de ander laten omdat we geen leven meer samen delen. We houden van elkaar maar niet meer als partners. Ik kan me voorstellen dat een nieuwe partner dit als bedreigend zal ervaren, zeker als de liefde pril is en er nog geen stevige vertrouwensbasis is. Hoe de vriendschap met mijn ex zich dan zal verhouden tot mijn relatie met mijn nieuwe partner (of de zijne) dat weet ik niet, ik ga dat ook niet invullen, noch voor mezelf noch voor de ander, dat kan m.i. ook niet. Wat ik wél weet, is dat ik nooit meer een (liefdes)relatie met mijn ex wil en dat ik 100% open sta voor een nieuwe partner in mijn leven.. Je kan nooit een oordeel hebben of voor een ander invullen of een vriendschap tussen ex-geliefden mogelijk is, dat verschilt per mens, hoe je uit elkaar bent gegaan, of je eerlijk en zuiver naar jezelf kijkt etc. etc."
- aphrodite68
"Je kunt prima een vriendschapsrelatie hebben met je ex, maar spreek dan ook af dat als een van beiden een nieuwe liefde krijgt dat je elkaar dan loslaat. De relatie met een ex blokkeert vaak een beginnen de relatie met een nieuwe partner. Echt zo werkt het, ik heb dat zelf ervaren. Ik had een vriendschapsrelatie met een saxofonist, met wie ik een date heb gehad, maar waarbij de klik ontbrak. Toch zijn we contact blijven houden vanwege onze voorliefde voor muziek. We spraken daarbij ook af, dat als een van beiden een nieuwe liefde zou krijgen, we elkaar los zouden laten om de nieuwe liefde een kans te geven. Op dit moment is die situatie er, en hoewel ik het jammer vind, ben ik toch blij voor hem en laat hem los, zoals we hadden afgesproken."
- Barber
"Interessant onderwerp! Voor mezelf sprekend, voor al mijn exen (helaas inmiddels best een groepje) voel ik respect, waardering en een zekere mate van liefde. Maar geen van alleen spreek ik nog, noch heb ik daar behoefte aan. Kinderen zijn er niet en die zijn dus ook geen drijfveer in dezen. De reden daarvoor is me inmiddels ook heel duidelijk. Ik denk dat wij te snel in een relatie zijn gedoken zonder eerst te zien of we ook goede vrienden zouden zijn. Het één is namelijk niet per se nodig voor het ander. Het antwoord blijkt dus helaas nee. Ik zie de dames in kwestie niet meer, spreek ze niet meer en heb daar ook geen behoefte aan. Ik praat naar vrienden en nieuwe partners wel met respect en waardering over ze en dat wordt heel gemengd ontvangen. Als dames (partners) daar moeite mee hebben, zegt dat mijns inziens meer over hun eigen onzekerheid, dan over mijn positie en gevoelens jegens mijn exen. Hieruit heb ik wel geleerd dat het voor de lange duur erg belangrijk is dat je ook hele goede vrienden van elkaar bent, voordat je verder gaat. Gek genoeg kan ik me dan weer niet voorstellen dat ik de vriendschappen die ik heb met vrouwen, zouden veranderen in liefdesrelaties 8-D Ik vind ze fantastisch, maar enkel en alleen platonisch. Heb echt geen interesse in meer dan wat het nu is."
- Jamesblond
"Nou, ik kan jullie zeggen als weduwnaar dat de periode van rouw heel persoonlijk is, ik ben kort geleden helaas voor de tweede keer weduwnaar geworden. De eerste keer 11 jaar geleden, tijdens deze ziekteperiode ben je samen al met de dood bezig, mijn overleden vrouw zei mij voordat zij overleed, je gaat door met je leven en je zoekt weer een vrouw. Dat heb ik na een tijdje gedaan, ik vond weer een lieve vrouw na vier jaar zijn we getrouwd, vier jaar geleden werd ook zij getroffen door een ernstige ziekte, kort geleden ik zij overleden! Ook zij gaf aan om met mijn leven door te gaan, ik moet zeggen dat ik twee keer goud heb gehad, ga echt ooit weer voor een relatie alleen nu nog niet. De tijd van rouwen is zoals ik al zei heel persoonlijk, er staat geen specifieke tijd voor, neem vooral de tijd die jij denkt nodig te hebben en maak geen overhaaste beslissing, ik draag mijn geliefde(s) altijd in mijn hart mee, want vergeten zal ik ze nooit."
- Hubby
