Hoe kom je erachter of een weduwnaar wel klaar is voor een nieuwe liefde?
15/07/2021 DatingCoach IrmaZOMERVRAGEN
Ik heb een vraag over het aangaan van een relatie met een weduwnaar. Ik heb dat nu 2 keer meegemaakt en ik loop steeds tegen dezelfde dingen aan, waardoor ik denk dat het iets structureels is bij weduwnaars of weduwen. Af en toe krijg ik een bericht van een weduwnaar. Vanwege mijn negatieve ervaringen is het eerste wat ik hem dan vraag hoelang hij weduwnaar is. Niet zelden krijg ik dan te horen dat ze pas een paar maanden, een half jaar of sinds een jaar weduwnaar zijn. Dat lijkt mij veel te kort om al aan een nieuwe relatie toe te zijn, om nog maar niet te spreken over de naaste dierbaren die er logischerwijs nog helemaal niet aan toe zijn om de nieuwe partner te ontmoeten. Waarom staat zo'n weduwnaar zo snel weer op een datingsite, dat komt bij mij niet erg serieus over. Dan nu mijn vraag voor de DatingCoach: Hoe kun je je verbonden voelen met je nieuwe partner als je nog verbonden bent met je overleden partner? Volgens mij kun je je in de liefde maar met één partner verbonden voelen. Ik wil geen bijvrouw of minnares zijn, Hoe weet ik of een weduwnaar aan een nieuwe partner toe is? Na mijn negatieve ervaringen met weduwnaars durf ik er eigenlijk niet meer aan te beginnen.
- Anoniem
Beste Anoniem,
Deze weduwnaars zijn wel serieus. Ze weten echter moeilijk met hun rouw om te gaan en denken dat het verdriet minder wordt als er een nieuw persoon in hun leven is met wie ze lief en leed kunnen delen.
Ze weten echter moeilijk met hun rouw om te gaan en denken dat het verdriet minder wordt als er een nieuw persoon in hun leven is met wie ze lief en leed kunnen delen.
In mijn eigen omgeving heb ik iets soortgelijks meegemaakt. Het ging om een iets ouder stel. Deze mensen waren sinds hun mulo periode al bij elkaar en hadden een zeer gelukkig lang huwelijk. De man had alles voor zijn vrouw over toen ze ernstig ziek werd. Ik zag heel vaak hoe lief ze tegen elkaar waren.
Toen de vrouw stierf had hij binnen twee maanden een andere vrouw in zijn huis. Iedereen stond paf. Iemand zei nog tegen mij: 'Zie je wel, vrouwen rouwen, mannen vervangen.' Ik schrok hier erg van, want ik had echt gezien hoeveel die man van zijn echtgenote en enige geliefde die hij ooit gehad had hield. Dit gebeurde nog een paar keer en toen zag ik toch een patroon.
Steun
Vrouwen hebben vaak veel meer opvang na de dood van hun man dan mannen. Zusters en/of vriendinnen gaan iets vaker op bezoek en hebben een luisterend oor voor degene die rouwt. De mannen hadden wel vrienden (ik wil niet generaliseren, dit was in mijn omgeving) maar toch veel minder opvang. Een vriend neemt een man een avondje uit en er wordt wat gedronken en amper over het verlies gepraat.
Er wordt zelfs in deze eeuw soms nog raar gekeken als een man huilt en emoties toont. Bij een vrouw wordt dit wel geaccepteerd. Doordat nu nog steeds mannen denken dat ze flink moeten zijn, stoer met verdriet moeten omgaan, laten ze hulp ook minder toe of lijken ze ontzettend sterk. Ondertussen mist zo'n man dag en nacht zijn vrouw. Logisch dat hij dan naar een paar armen om zich heen verlangt.
Doordat nu nog steeds mannen denken dat ze flink moeten zijn, stoer met verdriet moeten omgaan, laten ze hulp ook minder toe of lijken ze ontzettend sterk.
Sommige mannen (komt ook soms bij vrouwen voor) uiten pas hun verdriet bij de volgende partner en helaas is dit niet de meest mooie manier om een relatie te beginnen. Je zit als het ware met drie mensen in een relatie, van wie eentje overleden is en dat maakt het zo zwaar. Je zegt niet zo snel tegen iemand: 'Houd eens op om over je overleden partner te praten.' Ondertussen zit jij wel in een soort concurrerende rol met een overleden persoon.
Wanhoop
Uiteraard denk je ook met respect en mededogen aan degene die wellicht jong deze aarde heeft verlaten, maar het trekt een wissel op je prille relatie. Vaak overleeft een nieuwe relatie dit niet. De man heeft in wanhoop zich aan iemand vastgeklampt en ontdekt dat ondanks hij zijn nieuwe vriendin heel lief en leuk vindt of zelfs oprecht verliefd is, er nog iets zit dat niet klopt.
De rouw is ontlopen maar de rouw komt sowieso terug en dan begrijpt de man er zelf ook weinig meer van. Hij houdt oprecht van zijn nieuwe partner, maar toch denkt hij veel aan zijn overleden vrouw. Dit merkt de nieuwe partner en zo kan er zelfs concurrentie ontstaan tussen de nieuwe partner en de geweldige overleden partner.
De rouw is ontlopen maar de rouw komt sowieso terug en dan begrijpt de man er zelf ook weinig meer van.
Verbinding
Nu om een antwoord op je eigenlijke vraag te geven. Het kan wel dat een man zowel van zijn nieuwe partner houdt als van zijn overleden vrouw, en hij voelt zich dus werkelijk met jullie allebei verbonden. Dit merk je aan verschillende dingen. Misschien praat hij veel over haar of zie je overal in zijn huis foto's van haar staan en hangt hun trouwfoto nog boven de schoorsteenmantel. Misschien is het hem nog niet gelukt om haar kleding weg te doen en zie je zelf overal nog spullen van een vrouw liggen.
Wanneer hij gescheiden zou zijn zou je makkelijker hier iets van durven zeggen maar nu zwijg je omdat we eerbied voor de doden dienen te hebben. Ik denk niet dat deze mannen jou als minnares of bijvrouw zien maar heb alle begrip voor het feit dat het wel zo voelt. Ik zou me ook zo voelen. Ook denk ik dat wanneer je verder gaat met een weduwnaar hij jou op den duur echt wel als nummer 1 in zijn leven gaat zien.
Zware weg
De vraag is echter of je deze weg wilt lopen. Ik ken vrouwen die dit zonder probleem hebben gedaan. Samen met de man bloemen naar de overleden vrouw brachten, het graf poetsten en haar foto's een prominente plaats in het huis laten innemen. Het is echter een zware weg en de vraag is nogmaals of je deze weg wilt lopen.
Het is echter een zware weg en de vraag is nogmaals of je deze weg wilt lopen.
Misschien zou je dit kunnen als iemand jou totaal raakt maar wanneer je iemand een beetje leuk vindt en je begint te daten en steeds heb je nog te maken met herinneringen aan een overleden vrouw, dan kan het ook een gevoel geven van 'dit wil ik niet, ik wil een frisse start, ik wil iemand helemaal voor mezelf, ik wil verliefd zijn, jij en ik en en wij samen'.
Schaam je niet als jij na twee van dergelijke ervaringen denkt: 'Ik begin er niet meer aan'. Omdat jij nu wel eens zelf in de picture wilt staan en zelf wel helemaal klaar bent voor een frisse nieuwe start, vind ik het geen slechte aanpak van jou. Je vraagt nu hoelang iemand weduwnaar is en als dat kort is dan begin je er niet meer aan. Niets mis mee. Blijf het gewoon vragen. Maar nog belangrijker; kijk zelf rond en verstuur zelf berichten. Ik hoop dat je binnenkort iemand treft die helemaal voor je gaat.
Reacties
"Wat een onzin! Zijn jullie zelf weduwe / weduwnaar?
Ik wel. En ik had, echt waar, 2 weken na het overlijden van mijn vrouw mijn rouwperiode echt achter me.
Natuurlijk heeft dat te maken met het feit dat ze jaren ongeneeslijk ziek is geweest en we van het begin af aan wisten dat ze zou overlijden. Dan ben je in die tijd echt al aan je rouwproces bezig. Inderdaad is de omgeving dan misschien nog niet zover.
Uiteraard is het per persoon verschillend hoe lang je rouw duurt. En als de partner plotseling overlijdt, zal het langer duren voor je toe bent aan een nieuwe relatie dan wanneer je tijdens een lange ziekte periode je rouw hebt kunnen verwerken.
Het lijkt niet fair dat een weduw(e)naar die nog niet klaar is voor een nieuwe relatie op een datingsite gaat staan.
Toch is het niet anders dan met gescheiden mensen. Mijn ervaring (ik heb intussen helaas een aantal relaties gehad, zowel met weduwen als met, al dan niet, gescheiden vrouwen) is dat gescheiden mensen blij zijn dat ze eindelijk hun eigen leven kunnen leven. Ze willen helemaal niet een relatie voor de rest van hun leven. Ook al zeggen ze van wel. Wij als ongewild alleenstaanden, vaak met kinderen, willen dat juist wel.
Iedereen heeft zijn of haar leven in een bepaalde richting vormgegeven. Dat kan niet altijd zomaar veranderen. Als een weduw(e)naar het belangrijk vindt om het graf te verzorgen, hoort dat bij haar of zijn leven. Dat zul je moeten respecteren. Net zoals dat gescheiden mensen hun kinderen moeten delen met hun ex-partner. Vreselijk om te zien als weduwnaar. En het vergt een flink aanpassingsvermogen om daarmee om te kunnen gaan. Zeker als je ziet hoe dat vreet aan je nieuwe liefde dat ze steeds haar kinderen moet missen. En dan de haat naar de ex. Toch heel wat anders dan de fijne herinneringen aan de overleden partner. Die hebben niets te maken met de manier hoe een weduw(e)naar naar de nieuwe relatie kijkt.
Als het huis nog vol kleding en spullen van de overleden partner staat en waar je zelf niets mee doet, dan denk ik inderdaad dat je er nog niet klaar voor bent. Ook als je steeds blijft vergelijken met je overleden partner, is dit een teken dat je het nog niet helemaal verwerkt hebt. Om dan te zeggen dat je dan maar geen relatie moet beginnen, is wel erg cru. De overleden partner is er niet meer. De ex kun je gewoon bellen of kan ineens op de stoep staan.
Ook na een scheiding kun je er niet vanuit gaan dat iemand die al lang gescheiden is wel klaar is voor een relatie. Die zijn zo gewend aan hun eigen leven waarin ze kunnen doen en laten wat ze willen. Dat willen ze dan toch niet opgeven.
Ik denk dat de conclusie in dit stuk ook echt verkeerd is. Deze heeft niets met weduw(e)naars te maken. Gewoon met personen.
Waarom staan mensen op een datingsite? Omdat ze genegenheid en liefde zoeken.
Waarom staan er zoveel mensen op een datingsite die geen echte relatie willen? Zelfde reden.
Waarom zeggen ze dat niet eerlijk? Geen idee. Het zou het daten een stuk gemakkelijker maken voor serieus zoekenden.
Voor vraagstelster en mijzelf is het daardoor gewoon heel moeilijk iemand te vinden die er echt voor wil en kan gaan. En dan moet je elkaar ook nog echt leuk vinden..."
- Anoniem
"Wat helemaal vergeten wordt mee te nemen is het feit dat er meestal ook nog sprake is van kinderen, die nog rouwen om hun moeder, dus nog niet bereid zijn een eventueel nieuwe partner te accepteren. Je zult dus niet alleen rekening moeten houden met het verdriet van de man, maar ook met het verdriet van de kinderen. Kortom, een zware opgave en mijns inziens is dit makkelijker als de vrouw een weduwe is, zodat ze dit proces van rouwen begrijpt.
Ik spreek als dochter uit ervaring."
- Wilma
"Naar aanleiding van dit onderwerp wil ik graag reageren als weduwe zijnde, aangezien in nu bijna 10 jaar ongewild weduwe ben.
Mijn man was de eerste en laatste man in mijn leven, en na 7 jaar ben ik op aanraden van mijn zoons begonnen met daten op e-Matching.
Het is en blijft moeilijk om de juiste man te vinden, niet zozeer omdat mijn man de liefde van mijn leven is en was, maar om met een totaal vreemde man een nieuw leven op te bouwen in alle opzichten. Dat vind ik persoonlijk een groot dilemma. Tot nu toe had ik met geen van mijn koffiedates een klik en ergens was ik daar nog blij mee ook.
Zeker op mijn leeftijd is het moeilijk om je patroon na 10 jaar alleen te zijn te veranderen. Aan de ene kant wil ik graag een maatje ontmoeten die vertrouwd aanvoelt, met wie je gezellige uitstapjes onderneemt. Samen koken, lachen, huilen enz, zonder met elkaar het bed te delen.
Aan de andere kant willen mannen geen maatjes zijn. Ze hebben liever vrouwen zonder bagage, ONS,FWB .
Mijn man overleed na 34 jaar huwelijk. Ongeacht dat het dit jaar 10 jaar geleden is, hij is en zal altijd verweven zijn met mijn leven, ongeacht of er ooit een nieuwe man in mijn leven zal komen. Iedere weduwe of weduwnaar heeft een verleden met zijn overledene liefhebbende vrouw/man, en dat mag nooit te nimmer vergeten worden door de nieuwe aanstaande partner. Want laten we eerlijk zijn als mijn man niet overleden was had ik nooit op een datingsite gestaan."
- Honest
"Een vraag waar geen eenduidig antwoord op te geven is. Voor de ene persoon is een half jaar voldoende, een ander zal na tien jaar nog niet klaar zijn met rouwen. Dat hangt van zoveel factoren af.
Hetzelfde geldt voor scheiden. Ik heb meerdere keren meegemaakt dat iemand -naar later bleek- nog maar kort daarvoor een relatie beëindigd had, en dat na een aantal weken de ex ineens weer om de hoek kwam kijken (letterlijk of figuurlijk). Deze personen waren duidelijk ook nog niet klaar met hun ex. Heb er acuut een punt achter gezet, maar leuk is anders.
Wanneer kun je weer echt open staan voor een nieuwe relatie? Het vraagt een behoorlijke dosis zelfinzicht om dat goed en eerlijk bij jezelf te kunnen beoordelen."
- Miki
"Niet alleen weduwnaars hebben hier last van, ook mannen die uit een langdurig huwelijk komen. Ze halen alle mooie herinneringen aan hun ex-vrouw op en hoe leuk het leven toen was. Jij ligt ernaast en denkt wanneer heb je het over ons en over je plannen met mij? Uiteindelijk blijk je alleen maar troostmeisje te zijn geweest om ze op te vrolijken en hun ego weer op te poetsen. Als ze weer opgekalefaterd zijn en ze voelen zich weer aantrekkelijk, gaan ze er vandoor met iemand anders en blijf je achter met een gebroken hart."
- Anoniem
"Mijn vrouw is overleden nadat ze drie jaar ziek was geweest. Dat is een tijd geweest van verdieping en mooie en verdrietige momenten. Een paar weken na haar overlijden en crematie ben ik met de kinderen naar de schouwburg geweest. Toen overviel mij de angst dat ik in het vervolg alles alleen of met mijn kinderen zou moeten doen. Dat was het moment dat ik me heb ingeschreven bij e-Matching. Al snel kreeg ik een reactie van een vrouw met wie ik een tijd een relatie heb gehad. Nu zeg ik dat dat inderdaad te vroeg was.
Is mijn rouwperiode achter de rug? Beslist! Wat niet wil zeggen dat ik niet nu en dan tranen kan krijgen bij een herinnering. Bij een date komt ook het verleden ter sprake. Houd dit deel maar kort! Met blijheid is de kans op een leuke date veel groter.
Inmiddels zijn er vrienden en vriendinnen om me heen om mee naar de schouwburg of een museum te gaan of een stuk te wandelen of te fietsen. Ik zoek wel het vertrouwen, de intimiteit, met iemand die glimlachend tegen me zegt dat ik niet zo raar moet doen. Ook wel gedacht dat we elkaar gevonden hadden, maar jammer genoeg bleek het te breekbaar. Dus weer zoekend."
- BO71
"Het lijkt me niet goed dat men al zo snel na het verlies van een partner gaat daten. Zelf ben ik dat pas 4 jaar na het overlijden van mijn vrouw gaan doen. Toen voelde ik pas dat ik weer toe was aan een nieuwe liefde. Dat wil niet zeggen dat mijn vrouw ook hiermee uit mijn leven verdwenen was. De herinneringen koester ik en ik heb ook nog foto's van haar in mijn woonkamer staan. Dat doe je niet met een partner van wie je gescheiden bent lijkt me. Het is natuurlijk niet goed wanneer mannen hun verdriet uitstorten bij een nieuwe partner, maar er moet wel begrip zijn voor het feit dat die partner uit hun leven is weggerukt. Ik ben het er wel mee eens dat vrouwen hun verdriet beter kunnen uiten dan mannen en dat mannen ook minder goed alleen kunnen zijn. Ze gaan dan vervanging zoeken, niet in de laatste plaats voor wat betreft de zorg voor het eten en de huishouding. Van het begin af aan heb ik mijn eigen potje gekookt en de was, strijk, enz. gedaan. Daar kwam ook bij dat ik toen nog de zorg had voor een thuiswonende dochter. Natuurlijk miste ik ook die paar armen om mij heen, maar je partner is niet te vervangen en daarom moet je jezelf de tijd geven om je verlies te verwerken. Wanneer je dan die nieuwe liefde hebt gevonden, is dat geen vervanger voor je overleden partner, maar sla je met haar een geheel nieuwe weg in.
Overigens kom ik dit ook bij gescheiden mensen tegen. Een scheiding moet je ook verwerken en hoeveel mensen belanden niet in een 'rebound' relatie. Ik hoorde van 2 vrouwen dat ze een date hadden met een man die zijn scheiding nog niet had verwerkt. Zelf heb ik een korte relatie gehad met een gescheiden vrouw die ook weer te snel was gaan daten. Het komt dus niet alleen voor bij een weduwe of weduwnaar."
- paul49
"De bagage die een weduwnaar of weduwe heeft, is een heel andere dan bij een scheiding. Maar in beide gevallen gaan er misschien wel jaren overheen voordat het e.a. Is verwerkt. Wanneer ik iemand tref die pas recent alleenstaand is, zal ik daar niet snel een relatie mee aangaan tenzij het echt heel goed voelt. Maar wanneer je beiden voorlopig tevreden bent met een vriendschap om samen wat tijd door te brengen is dat ook goed, zolang je dan maar niet gebruikt wordt. De kans dat je onbewust toch wordt gebruikt is wel groot, zeker wanneer je een meer empathisch type bent."
- Ren71
"In zijn algemeenheid valt er helemaal niets te zeggen over de liefde, dat is juist waarom het zo'n fascinerend onderwerp is en waarom er zoveel liedjes over gaan. Dood is onherroepelijk en op latere leeftijd hebben we allemaal zo onze ervaringen. Een scheiding of het uitgaan van een relatie hakt er ook behoorlijk in. Dat is wel hoe we allemaal terecht zijn gekomen op een datingsite. Het lijkt mij volstrekt normaal dat een weduwe/ weduwnaar nog herinneringen heeft aan de vorige relatie, net zoals gescheiden mensen. Mij valt wel op dat voor sommigen het verleden taboe is en men het daar in het geheel niet over wil hebben, dat vind ik pas abnormaal."
- square
"Connectie en intimiteit zoeken we allen.
We hebben allen te maken met pijn in ons leven.
Een persoon kan rouwen zijn (vanwege verlies of gescheiden) en zou dan misschien te snel een rebound zoeken. Is dat verboden? Nee, natuurlijk niet.
Als jijzelf het gevoel krijgt, een dergelijke rebound te zijn voor iemand, dan raad ik aan om dit gevoel ter sprake te brengen. Doe dat met vriendelijkheid.
En je best doen, allemaal vragen te stellen aan hem of haar.
Zodra je merkt dat iemand nog last heeft van oude wonden en pijn (ik zeg LAST), dan weet je je antwoord of hij / zij 'eroverheen' is en emotioneel volwassen.
'in liefdevolle herinnering' mag er vanzelfsprekend wel zijn. Een must.
Jij daarmee samenhangend, moet voelen en weten, dat hij/zij volledige overgave aan jou geven kan en verlangen naar een verbindende toekomst.
@Anoniem: er bestaan ook ongewild gescheiden mensen.
Kortom aan allen: maak alles bespreekbaar, blijf bij je gevoel en stel vragen aan de ander met vriendelijkheid. Wijs niet met de vinger naar hem/haar, want let op, doe je dat wel: er wijzen 3 vingers terug naar jezelf."
- Rine
"Het grote verschil tussen iemand waarvan de partner is overleden, en iemand die gescheiden is, is dat degene die gescheiden is zoekt naar een betere partner voor een betere relatie, terwijl degene van wie de partner is overleden meestal (onbewust?) zoekt naar een partner die in grote lijnen lijkt op de overleden partner omdat hij/zij graag weer zo'n zelfde relatie terug wil, Er is dan immers geen rede voor verandering.
Dat zijn wel twee totaal verschillen doelstellingen."
- Barber
