Hoe vat je afwijzingen minder persoonlijk op?
14/05/2018 DatingCoach IrmaDATINGKWESTIES
"Daten zou een plezierige bezigheid moeten zijn mijn inziens. Ware het niet dat ik de natuurlijke neiging heb om afwijzingen van dates persoonlijk op te vatten. Heb jij als deskundige nog tips over hoe je hier het beste mee kunt omgaan?"
- Anoniem
Beste Anoniem,
De meeste mensen vinden het akelig om afgewezen te worden. En ze wennen eraan als het vaker gebeurt. In het begin is bijna iedereen geneigd om het persoonlijk op te vatten. Op een gegeven moment verandert dit. Zelf mensen afwijzen kan soms ook helpen. Je merkt dan hoe het is om aan de andere kant te staan.
Mijn advies luidt dan ook om gewoon door te gaan en afwijzingen te beschouwen als stapjes die nodig zijn om 'de Ware' te ontmoeten.
Doorgaan
Mijn advies luidt dan ook om gewoon door te gaan en afwijzingen te beschouwen als stapjes die nodig zijn om 'de Ware' te ontmoeten. Het kan zijn dat je tien keer afgewezen wordt, maar dat nummer elf de Ware is. Je bent dan de ellende die aan nummer elf voorafging snel vergeten.
Leer vooral te relativeren. Je wereld vergaat niet als een onbekende je afwijst. Bovendien kent hij of zij jou niet eens, maar slechts een klein stukje tekst en een paar foto’s. Jullie hebben nog niets opgebouwd, Je hebt slechts een poging tot contact gemaakt en dat is niet gelukt.
Dit overkomt iedereen. Zelfs de mooiste en leukste mannen en vrouwen. Niet iedereen kan op je vallen. Dat heb je zelf ook niet. Als je in een trein rond kijkt, val je ook niet op iedere man of vrouw van je leeftijd.
Niet iedereen kan op je vallen. Dat heb je zelf ook niet. Als je in een trein rond kijkt, val je ook niet op iedere man of vrouw van je leeftijd.
Accepteren
Ik heb begrip voor het feit dat afwijzingen pijn doen, maar dit hoort bij het daten. Een vriendin van mij was lid van allerlei datingsites en ze maakte de meest bizarre dingen mee. Ze kwam een getrouwde man tegen, een man die een triootje wilde, een man die op dezelfde dag vijf andere dates had en amper tijd aan haar besteedde.
Toen kwam ze een man tegen met wie ze een klik kreeg en na een aantal leuke dates kwam hij bij haar thuis. Hij zag in de gang veel schoenen staan. (ze gooit haar oude schoenen nooit weg) en schrok heel erg. Tot haar grote verbazing gaf hij aan dat hij het contact wilde verbreken omdat hij bang was dat ze hem veel geld zou kosten met haar 'schoenenhobby'.
Houd moed, zet door en het gaat je zeker lukken.
Mijn vriendin zette door terwijl velen het opgegeven zouden hebben. Inmiddels is ze heel gelukkig getrouwd met een date en heeft ze een mooi gezinnetje gesticht. Houd moed, zet door en het gaat je zeker lukken. Ik wens je veel succes toe.
Reacties
"Mooie topic, realistisch en tegelijk ook positief. Daten via een onbekende plek als het internet vind ik een soort versnelling vergeleken met elkaar als student tegenkomen. Na veel afwijzingen nemen en geven aan de poort, kom je eindelijk na leuke berichten elkaar tegen en dan is er toch hoop en jammer als het dan misschien zelfs na een tweede leuke date om iets raars afgewezen te worden of dat iemand niet komt opdagen, zich stom dronken zuipt, of iemand heel overhaast met een rare conclusie komt of je opeens niets hoort. Ik vermoed dat niet iedere 'afwijzer' even eerlijk is over de reden. Dan kan de moed je in de schoenen zakken, maar uiteindelijk dan maar blij dat diegene het niet was en dat het snel bleek. Af en toe even niet daten als het negatieve energie geeft helpt ook. Hoewel ik die leuke partner nog niet gevonden heb, heb ik er vertrouwen in dat dit wel gaat komen. Voor mij blijft belangrijk dat de volgende vragen goed voelen: laat iemand blijken je echt leuk te vinden; kan iemand fijn luisteren, vragen en doorvragen; blijft die interesse aanhouden, dat soort dingen. Dat helpt mij in ieder geval een beetje om te relativeren. Neem het vooral iemand niet kwalijk als die afwijst, het is voor een niemand leuk om af te wijzen. Even afstand nemen en niet te veel haast dat werkt voor mij."
- Anoniem
"In het begin deed het mij pijn en voelde ik mij erg afgewezen. Nu went het en kan ik het beter relativeren. Wat ik pijnlijker vind op dit moment is dat er naar je profiel wordt gekeken, maar dat er dan ook werkelijk geen hond op je profiel reageert. Daar snap ik niks van. Ik ben nu in het stadium dat ik denk dat het alleen blijven zo slecht nog niet is en dat de meesten mannen die op e-Matching staan dat ook diep in hun hart willen. In het echte leven heb ik veel bekijks maar op dating gebied val ik tegen denk ik? Tja, jammer. Jammer voor de mannen. Ik kom er wel. Wie herkent zich in mijn verhaal?"
- A
"Ik ben 77 jaar, weduwnaar en vat afwijzingen nauwelijks nog persoonlijk op. Ik heb mij inmiddels min of meer de volgende 'herstelmiddelen' bij een verkregen of zelf gegeven afwijzing aangeleerd. In willekeurige volgorde:
1. Iedere afwijzing is een oefening voor de benadering van een volgende deelneemster. Frequent falen helpt: de beste basketbalspeler met (heel) veel scores wierp vaak mis.
2. De ander en jijzelf zijn niet verantwoordelijk voor de gevoelens, die bij de ander worden teweeggebracht.
3. Ik maak gebruik van 'vier pijlers van emotionele intelligentie', te weten: ben mij bewust dat elk gedrag mede door gevoel wordt bepaald. Om welk gevoel gaat het dan? Met welk positief gevoel ga ik verder? Lukt het mij om empathisch te zijn (vind ik nog steeds behoorlijk moeilijk).
4. Ik stel mij al lange tijd niet meer voor als een 'takje op de rivier des levens'. Alsmaar meebewegen. De nieuwe metafoor is een rots in die waterstroom geworden: spoel er maar tegenaan, duw, ga er langs, probeer houvast te krijgen. Ik blijf op mijn plek, ben zelfvoorzienend en voel mij voldoende gelukkig.
5. Ik ben er blij mee, dat deelneemsters bewust besluiten niet op mij te reageren. Dan hoef ik daar dus niet in te investeren en levenstijd is kostbaar. Je kan hem maar één keer gebruiken.
6. Hoe meer vriendschappen ik verkreeg door naar Zutphen te verhuizen, hoe minder ik ging inzitten over de verloren gegane van bijvoorbeeld deze site."
- Keije
"Waarom het hebben over afwijzing? Het gaat toch helemaal niet over afwijzing? Het gaat toch vooral over het niet hebben van dezelfde interesse in elkaars profiel? Hoe kan je afgewezen worden door iemand die jou helemaal niet kent? En hoezo maakt de elfde Ware de eerdere `afwijzingen` goed? Misschien eerst eens naar de reden van het afgewezen voelen zoeken, alvorens een verbinding met iemand aan willen gaan? En anderen afwijzen als leerproces in de eigen afwijzing? Kijk vooral naar jezelf, hoe vind jij jezelf, heb je leuke vrienden die jou ook waarderen om wie jij bent en kijk van daaruit naar de reacties van anderen. Het is een beperkt medium en je moet toch ergens selecteren. Deels als zelfbescherming, je kunt niet met iedereen contact hebben, deels omdat je vaak ook het verleden een rol laat spelen, ervaringen etc. Dat kan een valkuil zijn, je blijft daardoor in hetzelfde soort mensen zoeken waar het eerder ook niet mee gelukt is, maar het voelt vaak als veilig. En probeer van het slachtoffer spelen af te raken, als je vindt dat mensen moeten reageren als ze jouw profiel bekijken, waarom dan niet gewoon zelf actie ondernemen, als daar blijkbaar mensen tussen zitten die jij de moeite waard vindt! De enige manier jouw eigen leven te laten lopen zoals jij zelf graag zou willen zien, is zelf de regie daarvan in handen te nemen!"
- 3slaren
"Ik herken het wel, ik kan berichtjes sturen tot ik een ons weeg, het enige resultaat is een stroom afwijzingen, of geen reactie. Toch wel jammer, ik had het daten me toch wel anders voorgesteld. Af en toe niet daten zoals 'Anoniem' voorstelt, die heeft duidelijk deze problemen niet. Afgelopen half jaar heb ik vier dates gehad, meer zit er voor mij niet in en daar word ik af en toe ook wel moedeloos van. Toch verwacht ik die leuke knappe vrouw een keer tegen te komen en geef ik de moed niet op."
- Rob04